Vint d' bijhe

Pol discramiaedje des årtikes avou l' mot « bijhe & Bijhe », loukîz cial.

El vint d' bijhe u vint d' Bijhe u, pus courtinnmint, li bijhe ^{aschoûtez lu aschoûtez lu aschoûtez lu}, c' est on froed vint ki vént do Nôr, et k' a dné s' no a ç' costé del Daegne la (Bijhe (costé del Daegne), vinant di «trô al bijhe»).

Mwaissès dnêyes

Come di djusse, li bijhe shofele e l' ivier. On les rsint aprume e moes d' måss, la k' les cinsîs sont dins les tchamps po les mårsaedjes. C 'est les bijhes di måss.

Cwand ele vént do Nôr-Ess (Bijhe levantrece), ele est co pus coixhante, pus hagnante. On l' lome hôte bijhe u noere bijhe. Si vos î dmorez trop lontins, vos åroz les lepes et les doets sbijhîs.

Shoflaedjes a pårt

Sol laetche Leman (inte li France eyet l' Swisse), li bijhe ki shofele timpesse sorleve des gotletes d' aiwe ki redjalnut, a môde di tchandeles di glaece, so tot çki stampe avår la.

• 
• 
• 

Dins les floricontes

C' est onk des deus persounaedjes del fåve do vî vî tins Li bijhe et l' solea.

E l' Walonreye (aprume e l' Årdene nonnrece) ey e l' Tchampagne, elle est rprezintêye pa on pépé, li Pépé Djan Bîjhon.

Divins l' lingaedje walon

Li vint d' bijhe est rmetou come èn egzimpe di felesse (raddisté). On dit voltî

• passer come li vint d’ bijhe
• ossu rade ki l’ vint d’ bijhe