Rascråwe do Bwès do Cazî

Li Rascråwe do Bwès do Cazî (so plaece: Bwès do Câzier), ci fourit on ralaedje-plin e tcherbonaedje di Mårcinele li 8 d' awousse 1956 ki touwa 262 houyeus, di 12 payis diferins, inte di zels 136 Itålyins et 95 Bedjes. Li rascråwe do Bwès do Cazî a stî li cminçmint del fén des houyires do Payis Noer. Li plaece a divnou on Muzêye e 2002.

Les cåzes

Li cåze del catastrofe do Bwès do Cåzî, on n’ l’ djamåy sepou å djusse.

Ci sereut ene fåte di djin. L’ ome k’ a fwait ene fåsse maneuve, c’ esteut èn Itålyin. Il a stî payî beazet tchir po-z eraler dåre-dåre dins s’ payis, kécfeye po n’ nén k’ on si rvindje sor lu.^[1]

Li rascråwe do Bwès do Cazî ådfoû del Beldjike.

Paski gn aveut des ôtes ki des Bedjes k' estént moirts, ci fourit onk des prumîs feus griyoes k' a stî rapoirté pa les radios et gazetes di bråmint des payis del Daegn. Avou l' avanceye do rapoirtaedje radio, et les prumîs ptits posses ås tranzistôrs, les djins ont yeu des noveles totes les eures sol sitouwåcion, copurade les familes itålyinnes, polonesses, evnd. k' avént des leurs ebagués el Walonreye.

Åd triviè des rapoirtaedjes k' on-z a fwait adon sol vicaedje des houyeus, li rascråwe do Bwès do Cazî a fwait discovri al Daegn etire li pôvriteuse vicåreye di ces djins la, ki morént tot djonnes di silicôze, et çoula dispu 400 ans.

Sicrijhaedjes e walon sol rascråwe

tecse e sicilyin da Ignazio Buttitta, redjårbé e walon (Vo l' la droci).

Hårdêyes difoûtrinnes

Waibe do Muzêye (FR, NL, DE, IT, EN)

Sourdants & pî-notes

Commons

I gn a so les cmons Wikipedia des imådjes ou fitchîs son a vey avou Rascråwe do Bwès do Cazî .

↑ .C’ est onk ki nd a rischapé, on lomé Gaston Denoor, ki l’ acertene. I n’ cåzéve nén voltî di cisse rascråwe la. Mins, al Sint-Elwè, cwand il esteut ene miete pompete, il atrapéve ene linwe a talus (ki totafwait ride djus). Et tos les ans, sins manke, i racontéve todi l’ minme paskeye (temognaedje da Francis Caramin, divins Li Rantoele l° 48, ivier 2008-2009).

[1] .C’ est onk ki nd a rischapé, on lomé Gaston Denoor, ki l’ acertene. I n’ cåzéve nén voltî di cisse rascråwe la. Mins, al Sint-Elwè, cwand il esteut ene miete pompete, il atrapéve ene linwe a talus (ki totafwait ride djus). Et tos les ans, sins manke, i racontéve todi l’ minme paskeye (temognaedje da Francis Caramin, divins Li Rantoele l° 48, ivier 2008-2009).

[1]