Motî:fôrer 1

fôrer 1 (codjowaedje) [v.c.] diner do four a (ene biesse). F. affourrager.

"fôrer 1" a ddja bagué sol Wiccionaire

| fôraedje [o.n.]

1. four. F. foin.

2. yebe ki va esse fåtchêye. F. fourrage.

| fôrêye [f.n.] yebe k' on-z apoite ås biesses po lzès fôrer. F. affourragement. >> aler al fôrêye: soyî, siyî, fåtchî a l' yebe po les robetes, les gades, evnd. Vos iroz al fôrêye po les lapéns. On dit eto: aler å crouwå, crouwåder.

Omofone:

• fôrer (tchôkî).

Parintêye:

• rafôrer