Motî:harlake

harlake [o.n.] bandeye, onk ki n' fwait k' des mwais toûs. Adonpwis nos tanks vont dårer dsur zels et nos les alans piter foû cial tot lzî fjhant danser on si fel rigodon, k' endè seront disgosté, ene feye po totes, do voleur djouwer les harlakes (J.P. Dumont).  Dji n' vou nén di ç' pexhon la; Deus betcheyes et dji rnake ! :: Magne çou k' t' as, T' es-st on on ptit harlake ! (M. Slangen).  Loukîz a : canvolant, barakî, tchapon, rénnvåt, rékem, vilvôr. F. "voyou, garnement, sacripan, coquin, fripon, bandit".

Etimolodjeye

• no d' djin divnou on cmon no (li djenerå d' Erlach k' a rôlé l' Walonreye avou des bandeyes e 1649-1650); loukîz a : albran, ravachole.

Mot d' aplacaedje

• harloucrale.

Sipaurdaedje e 20inme sieke

Coinrece Payis d' Lidje