Motî:ribômer
Èn årtike di Wikipedia.
ribômer u erbômer / rbômer (codjowaedje)
I. [v.s.c.] buker siconte d' ene deure sacwè, et risbicter. Ès tiesse a rbômé so les cayôs (A. Carlier & W. Bal). Les rowes comincént a griper, astokêyes so leus pavés, fijhant rbômer les bruts et les loumires do cotoû (J.L. Fauconnier). Loukîz a: ridjibler, resdondi, riglati. F. cogner, rebondir, réverbérer.
II. [v.c.] caloner. On les rbôme a côps d' bolot d' nive (A. Carlier & W. Bal). F. bombarder.
Etimolodjeye: viebe bômer, betchete ri-.
