Pexhon-cingue
Li pexhon-cingue u såbrene, c' est on pexhon del mer, longou et plat come ene cingue, sovint on gros mete long.
Il est pexhåve.
Sincieus no d' l' indje : Trichiurus lepturus.
Discrijhaedje
[candjî | candjî l’ côde wiki]Vicants, i sont d' on rlujhant bleu, mins après pexhaedje, i divnèt gris-årdjint.
Il ont ene grande gueuye avou come cwate crombès brokes, sol mashale do dzeu, djusse divant. Et et cwate sifwaits, mins pus ptits dints djusse padzo, sol babetch. Mins ci-ci est bråmint pus long, et co poirter des dints padvants ces brokes la.
Les naivurons dzeutrins corèt so tote li longueur do coir.
Les pus longs djourmåy pexhîs estént 2 metes longs; les pus gros pezént 5 kilos; les pus vîs avént 15 ans.
-
rilujhant bleu dins èn acwariom
-
gueuye å lådje
-
tos ses dints
-
naivuron dzeutrin
-
naivuron dvantrin
Vicaedje
[candjî | candjî l’ côde wiki]Come si gueuye el mostere mo bén, c' est des pexhons magneus d' tchå.
I magnèt les ôtes pexhons, les gurnåtes, et pår si rmagnî inte di zels (canibalisse).
Sipårdaedje
[candjî | candjî l’ côde wiki]On è trove so les boirds des mers et oceyans tchôds et mitan froeds, totavå l' monde, disk' a 350 metes fond.
So l' Atlantike levantrece, i vike del Nonne di l' Inglutere disca l' Nonne-Afrike, ey eto e l' Mîtrinne Mer. Sabaye s' i rmonte pacô disca l' Mer do Nôr?
Les pexhons-cingues rimontnut cobén dins les egoleures des mouzes.[1]
Come amagnî
[candjî | candjî l’ côde wiki]On l' sieve e-n on grand boket, oubén côpé a ptitès trintches, cût u fornelés, u co coujhné a môde di souchi.
-
å martchand a Tokio
-
cût al paile
-
fornelé
-
a souchi
Sourdants
[candjî | candjî l’ côde wiki]- ↑ Gabriella Bianchi, Guide des ressources halieutiques de l’Atlantique marocain, FAO, Rome, 1984..