Blames et foumires (arimés)
Blames èt foumîres
Blames et foumires (Blames èt foumîres), c' est ene ramexhnêye d' arimés, sicrîts pa Léon Warnant, ey eplaideye e 1953.[1]
Sôre di powinme[candjî | candjî l’ côde wiki]
C' est des libes vers (sins rimaedje).
Tinmes[candjî | candjî l’ côde wiki]
Mågré ki l' nateure del Hesbaye est veyåve tot åd dilong des 40 pådjes, c' est purade on cåzaedje do scrijheu avou lu-minme.
- Après les longuès noerès pådjes,
- Vo t' la-st al blanke pådje do dimegne.
- Vo t' la-st e purete, å solo.
- Ôss les clokes ki sounèt-st a vepes ?
- Après les shijh pådjes totès scrîtes
- Vo t' la-st al pådje k' on pout rloukî,
- K' a les imådjes !
- Way ! t' el vas dire, ki dmwin n årè des ôtès pådjes
- Des longuès pådjes,
- Et k' t' årès må t' pougn a lzès scrire.
- Mins k' çou ki conte
- Sereut t' saveur
- Cwant t' serrès l' live,
- Ké novea live k' on t' aherrès…
- Et kénès pådjes ki t' î trouvrès…
- Et do sawè s' n årè on live !
Corwaitaedje[candjî | candjî l’ côde wiki]
(fr) da Maurice Piron, divins La vie wallonne 4/1954, p. 292-293.