Charles Lizen

Charles Lizen, c' esteut on scrijheu e walon.

Il aveut vnou å monde a Ontè. Il a morou e 2000.

Di s' mestî, il esteut mwaisse sôdård.

I dveut esse riprins dins l' antolodjeye des scrijheus e walon do Payis d' Hu.

Onk di ses bokets

Lorint d’ mon Gate

C’ esteût on vî djonne ome
On simpe, sins instruccion,
Èn ome tot bon.
I vindeut des laecetes,
Del linne et des filés.
Et tocosté,
On veyeut s' tcherete
Et s’ viye mame rafûlêye
Tote distchårnêye,
Airboutêye å tamon,
Tot s’ leyant rmorker
Po bén roter.

D’ å matén disk’ al nute,
Ricnoxhous tot do long,
Deus vîs ki vont
Vinde leu linne, leus filés.
Ki les aidront viker
Sins dveur briber.

Lorint bouxhive a ene poite
Et cmincîve ene påter :
Li notru-pere.
Tchoûlant come èn efant
Tot djhant ki les gaméns
Ont stou calins.

«Il ont tapé des pires,
il ont gueuyî sor mi »
Dijheut i.

Mayane hossive si tiesse
Po dire : «C’ est bén insi.»