Gustinreyes (pinsêyes)

Gustin’rîyes

Les Gustinreyes (Gustin’rîyes), c' est des pinsêyes sicrîtes pa Augustin Beelaert.

Todi po balter.

Elle estént eplaideyes aprume divins l' Mouchon d'Aunia, mins n' ont måy sitî rashonnêye e-n on live.

Lomaedje

Come di djusse, c' est nosse Gustin (Beelaert) ses biestreyes.

Egzimpes

Rîlêye so l' ovraedje

Dji so todi l’ prumî a fé m’ ovraedje ; insi, dji so pus lonmint k’ les ôtes a n’ rén fé.

Si dj’ prind m’ coraedje a deus mwins, avou cwè dj’ va fé l' ovraedje, adon ?

Gustin resconte ès camaeråde, Gusse.
- Dj’ a revé d’ vos l’ niût passêye.
- Estoz bén seur ki c’ esteut mi ?
- Way, c’ esteut bén vos.
- Et k’ est çki dj’ fijheu ?
- Rén !
- Dabôrd ki c’ esteut bén seur mi !

Ôtès pinsêyes

Èm feme et mi, nos stans come les deus costés d' èn uro, on n' si sait vir, mins nos dmorans tolminme eshonne.

El feme di l' avocåt, el veyant rintrer avou ene boesse padzo s' bresse: «vos avoz co todi acaté ene nouve cote!?»

I scrît témint må k' i pôreut divni medcén.

Les djirafes ni savèt nén, bén seur, k' ene vesse a on flair.

Cwand sint Nicolai ît ptit, ses parints estént oblidjîs di s' fé passer por lu.