Kimandeu (codjowaedjes)
Li cmandeu (môde kimandrece u imperatif), c' est on môde po codjower les viebes.
I mostere k' on dene èn ôre (on cmandaedje), soeye-t i a ene ôte djin (atôtchî, 2inme djin do singulî), soeye-ti a des ôtès djins (atôtchîs, 2inme djin do pluriyal), soeye-t a ene trope di djins k' on-z est lu-minme didins (cåzants).
Les fråzes a l' imperatif finixhèt sovint pa on pont di sclameure (!).
Po des cmands dinés å rwaitant, li môde kimandrece si fwait avou on suddjonctif
- K' il î våye lu-minme !
Les ôtes môdes sont l' indicatif, li condicioneu, li suddjonctif et l' pårticipe.
Tins do cmandeu
[candjî | candjî l’ côde wiki]I gn a cåzu l' on seu tins e cmandeu, li cmandeu prezintrece.
- Tuze ene miete ! / Sieve ces djins la / Ni gueuye nén tant !
- Alans vey ! Djans, c' est d' î aler vey !
- Soeyoz vayants !
C' est foû rålmint k' on pôreut eployî on kmandeu erirece :
- Åye todi tot fwait po 11 eures, po si l' boss ripasreut å buro !
Cogne especiåle do cmandeu
[candjî | candjî l’ côde wiki]Dins les ôtes lingaedjes
[candjî | candjî l’ côde wiki]Dins sacwants lingaedjes li cmandeu des cåzants si fwait avou èn aidant viebe.
neyerlandès
[candjî | candjî l’ côde wiki]- Laten we spreken (cåzans)