Ospice
Èn ospice (on dit eto on hôme), c' est ene måjhon la k' on plaece les viyès djins ki n' savèt pus viker tot seus, u ki leu famile ni sait pus wårder avou zels.
Aler a l' ospice si dit "aler ås vîs omes" (pask' å cmince, gn aveut la aprume des omes) u asteure, "aler ås viyès djins"". Mete a l' ospice si dit "plaecî". ene viye djin.
El Beldjike, les prumîs ospices fourît adjinçnés pa l' Estat. Gn aveut les ospices civils et les ospices di l' årmêye.
Les ospices privés vinît après. I n' sont nén po rén. El Walonreye, diviè 2000, i faleut ddja conter di 1000 a 1500 uros par moes.
Dins l' tuzance di bråmint des djins del Walonreye disk' al fén do 20 sieke, c' esteut rsintou come ene honte di dveur plaecî ses vîs parints.
Alez s' vey e splitchant motî po des linwincieusès racsegnes so les mots "hôme", "vîs omes" et "ospice".
Sicrijhaedjes e walon sol vicaedje dins les ospices[candjî | candjî l’ côde wiki]
Li veye a l' ospice a cmincî a esse li sudjet d' ouve e walon brint a pårti des anêyes 2000.
Emey des ôtes, citans :
