Efe (tolu)

Posteure d' ene efe

Ene efe, c' est on ptit tolu, di sacwants cintimetes, avou des aiyes.

Mins, po dire li veur, n' a nouk k' els a måy muzuré avou ene toeze.

Les efes provnèt purade del mitolodjeye tîxhone.

Les efes rishonnèt ås blankès dames, mins ki sont pus grandes, zeles, et sins aiyes.

Mwaissès racsegnes

Les efes polèt esse binamêyes u måles.

Ele sont moennêyes pa ene rinne, li royinne de efes.

Dins l' arimé da Hinri Colette, ci sereut des omrins tolus mins todi moennés pa ene rinne.

• 

  ene pus grande

• 

  Aiyes d' efe

• 

  cial li royinne a-st on rwè

Dins les belès-letes e walon

Henri Collette, dins si ramexhnêye «Ploumes du co», lezî a scrît tot on xhiltea:

Les Efes
Des spires di blanke foumire si cbroyèt l' long do bî.
Leus beas coirs elastike sont pus ledjirs ki l' plome.
Come des andjes so ene nûlêye, i s' coûtchèt sol tinre schome
Et s' fiestixhèt doûçmint al noereur do noejhî.

E l' årdjinté côp d' ouy ki l' lune evoye d' å cir,
N a des cis ki dansèt dzo l' viye så ki s' alome.
Li guirlande di leu mimbes monte e l' air, adon rtome,
Sins portant k' aduzexhe l' aiwe ou l' tere po s' lancî.

Li tårdou voyaedjeu ki passe a costé d' zeles
Est porshû, sins l' saveur, di tote li ribambele.
Onk l' apice pa s' mantea; les ôtes shuvèt tertos.

Si sintant fruziner, i court å pus abeye.
Mins, come i rtoûne si tiesse, li målureus pout vey
K' i poite li rinne des Efes e-n amazône so s' dos.