Inglès (lingaedje)

Payis inglès-cåzantsBleu foncé : Oficire lingaedje
Bleu clair : Nacionå lingaedje

L' inglès, c’ est on lingaedje del famile induropeyinne.

Å djoû d' ouy, c' est l' lingaedje li pus djåzé et scrît sol Daegne, kécfeye avou l' mandarin. Èç lingaedje est ene mitan sipeciale pask' i gn' a pus d' nén-natifs cåzants ki d' natif cåzants. Les payis ont 'l inglès est on oficire lingaedje sont cåzumint ki des ancyinnes colneyes do Rweyåme-Uni.

Côde ISO: en

Istwere[candjî | candjî l’ côde wiki]

I s' a diswalpé e l' Inglutere, aprume après k' les Normands åyénxhe evayi l' payis e 1066 (c' est adon k' il a calké tos les mots di stok latén k' i gn a dvins).

Linwe-ehåyaedje[candjî | candjî l’ côde wiki]

On vout ki l' ortografeye åye sitî bråmint ehåyeye pa èn imprimeu.

Egzimpe di tecse[candjî | candjî l’ côde wiki]

	"Li bijhe et l' solea" (prononcî avou l' accint del Received Pronunciation)

The North Wind and the Sun were disputing which was the stronger, when a traveler came along wrapped in a warm cloak. They agreed that the one who first succeeded in making the traveler take his cloak off should be considered stronger than the other. Then the North Wind blew as hard as he could, but the more he blew the more closely did the traveler fold his cloak around him; and at last the North Wind gave up the attempt. Then the Sun shined out warmly, and immediately the traveler took off his cloak. And so the North Wind was obliged to confess that the Sun was the stronger of the two. (Fåve «Li bijhe et l' solea»)^[1]